خییییییییییییییییییلی اروم و منطقی باش
به کار مردمم کار نداشته باش
ببینم چیکار میکنی
راستی با هیچ کی هم حرف نزننننننننننننننننننننننننننننن
بزار خودشون بگن
امروز هر چی بود گذشت
نمدونم حق با کدوممون بود
فقط اینو میدونم دیگه حق ندارم نظر بدم زندگی خصوصی مردم به خودشون مربوطه
و اینکه دیگه پامو تو ماشینش نمیزارم
دیگه حق ندارم باهاش جایی برم!!
باید در مورد گوژ پشت نتردام تصمیم اساسی بگیرم
یکم دور باشیم بهتره...
حوصله کاراشو نداارم...
زور که نیس از عقایدش خوشم نمیاد
میخوااااام
خدا جونی میدونی چند وقته چی میخواام
و میدونی که چند روز دیگه چه روزیه
دوتایی واسم یه کاری بکنین دیگه
به خاطر اون یه کاری کن
خوب منم دلم میخواد
خودتم که این نونو تو دامن ما گذاشتی
دروغ میگم؟؟
خلاصه خدا جونی هر چی تو کردی دیگه
یه حال اساسی بهمون بده
قانون طلایی به درک
به درک که کنکورمو بد دادم
به درک خر شدم
به درک یکم درسام مونده
به درک گرفتن گواهی نامم طول کشیده
به درک که کلی پول حرومش شد
به درک که به زور کاری که میخواسم کردم و مشکلاتی ایجاد شد
به درک نتونسم جلو خودمو بگیرم
به درک که به شتر پیر دروغ گفتم
اگه یه بار دیگه به خاطر این چیزا گریه کردم دهن خودوماااااااااااااا جرررررررررررررررر میدهم و اول اخر خود را یکیییییییییییی میکنم
فهمیدی شیموووووووووووووک؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/
جرررررررررررررررررررر مدمممممممممممممممم
میخوام گیگیلیمو ببینممممم
دوست عزیزی که ما داریم خودمونو جرررررر میدیمو شما جوابمونو نمیدی
گوژ پشت نتردام که همش مارو مسخره میکنی
همه ایناااااااااااااااااااا
به جهنم
به درک
وایسین ببینین چجوری حالتونو میگیرم جونوراااااااااا
دوسش دارم
با تمام عیباش
یا رفتتارهای بدش
اهای دوست من تقاص حرفاتو میدیاااااااااا
واقعا دلم میشکنه
خوب منم یه ارزشایی دارم
یه معیارایی دارم
داشتم میگفتم
دوسش دارم
و نمیخوام هیچکی بدونه
جنبه ندارین بی تربیتاااااااااااااااااا
پدر سوخته دلمو برررررردهههههه
داغووووووووووووووووووووووووووونم
امروز روز خوبی نبود
نمدونم چرا طلسم شده
خدا جون واقعا هدفت از خلقت من چی بووووووووود؟؟
یه ادم استرسی بیخود ترسوووووو بی عررررررضهههههه بی استعداد
به کجای قدرتت بر میخورد این تحفه هم نمی اوردی؟؟؟ هااااااان؟؟؟
حالا من یه اشتباهی کردم
شما یه وقت تعارف نکنیاااااااااااااااااا هی حال مارا بیگییییییر
بس نیس؟؟؟؟؟خستم......
اشتی کنننننننننن
در کتاب حاجی‌آقا نوشته صادق هدایت (1945)، حاجی به کوچک‌ترین فرزندش درباره‌ی نحوه‌ی کسب موفقیت در ایران نصیحت می‌کند:
توی دنیا دو طبقه مردم هستند؛ بچاپ و چاپیده؛
اگر نمی‌خواهی جزو چاپیده‌ها باشی، سعی کن که دیگران را بچاپی!
سواد زیادی لازم نیست، آدم را دیوانه می‌کنه و از زندگی عقب می‌اندازه!
فقط سر درس حساب و سیاق دقت بکن!
چهار عمل اصلی را که یاد گرفتی، کافی است، تا بتوانی حساب پول را نگه‌داری و کلاه سرت نره، فهمیدی؟ حساب مهمه!
باید کاسبی یاد بگیری، با مردم طرف بشی، از من می‌شنوی برو بند کفش تو سینی بگذار و بفروش،
خیلی بهتره تا بری کتاب جامع عباسی را یاد بگیری!
سعی کن پررو باشی، نگذار فراموش بشی، تا می‌توانی عرض اندام بکن، حق خودت را بگیر!
از فحش و تحقیر و رده نترس! حرف توی هوا پخش می‌شه،
هر وقت از این در بیرونت انداختند، از در دیگر با لبخند وارد بشو، فهمیدی؟
پررو، وقیح و بی‌سواد؛
چون گاهی هم باید تظاهر به حماقت کرد، تا کار بهتر درست بشه!...
نان را به نرخ روز باید خورد!
سعی کن با مقامات عالیه مربوط بشی،
با هرکس و هر عقیده‌ای موافق باشی، تا بهتر قاپشان را بدزدی!....
کتاب و درس و این‌ها دو پول نمی‌ارزه!
خیال کن تو سر گردنه داری زندگی میکنی!
اگر غفلت کردی تو را می‌چاپند.
فقط چند تا اصطلاح خارجی، چند کلمه‌ی قلنبه یاد بگیر، همین بسه!!